Pozdně renesanční zvonice z roku 1610

Původní dřevěná zvonice sahala do výšky první římsy. Po požáru ji v roce 1610 nahradila pozdně renesanční zvonice zděná. Zvýšena byla oproti původní o jedno poschodí a osazena dřevěným podsebitím se střechou a hrotem ve tvaru osmibokého jehlance. Hlasem svého zvonu již 400 let promlouvá k obyvatelům města Hronova.

Před zvonicí stávala až do roku 1929 stará lípa, než byla větrnou smrští vyvrácena.

Z okna zvonice byl podle dávného zvyku každoročně o sv. Jakubu shazován ověnčený kozel, na jehož skok čekal v čele s řezníkem pověrčivý dav, dychtivý údajně léčivé jakubské kozlovy krve. Tento starý pohanský zvyk zakázal teprve farář Josef Regner (1794 - 1852).

Późnorenesansowa dzwonnica z roku 1610

Pierwotna dzwonnica drewniana sięgała do wysokości pierwszego gzymsu. Po pożarze, zastąpiła ją w roku 1610 późnorenesansowa dzwonnica murowana. W porównaniu z pierwotną podwyższono ją o jedną kondygnację i dodano drewnianą izbicę z dachem namiotowym zwieńczonym ośmioboczną iglicą. Głosem swego dzwonu już 400 lat przemawia do mieszkańców miasta Hronova.

Przed dzwonnicą stała niegdyś stara lipa, aż do roku 1929 gdy została powalona przez orkan.

Z okna dzwonnicy, zgodnie z dawnym zwyczajem, każdego roku w dniu św. Jakuba zrzucano uwieńczonego kozła, na którego skok czekał – na czele z rzeźnikiem – przesądny tłum, spragniony krwi jakubskiego kozła, która miała mieć lecznicze właściwości. Ten stary pogański zwyczaj zakazany został dopiero przez księdza Josefa Regnera (1794 - 1852).

Late Renaissance Bell Tower from 1610

The original bell tower reached the height of the first moulding. After it burned down, it was replaced by a late Renaissance masonry bell tower in 1610. This bell tower was one floor higher then the original one and it was covered with a wooden gallery and roof in the shape of an octagonal taper square. The sound of bells ringing out from the tower has been falling on the ears of Hronov citizens for 400 hundred years.

An old lime tree stood in front of the bell tower until it was uprooted by a windstorm in 1929.

Every year on St. James day, according to an old tradition, a billy-goat festooned with garlands of flowers was thrown out of the bell tower window. A superstitious crowd led by a butcher, avid for the buck's blood, which allegedly had healing properties, awaited the fall. This old pagan habit was banned by Vicar Josef Regner (1794 - 1852).